۱۳۸۸ مرداد ۱۶, جمعه
مهاجرت
و این است شاید پیشانی نوشت ما در تمامی دنیاها، مهاجرت. حتی در دنیای مجازی و باز هم تحت فشار و به عنوان اعتراض شاید. رفتن به جایی جدید، به سوی غرب، به آرزوی آزادی، آزادی ِ نوشتن حتی.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
روزمرگی های من
درباره من
- امید
- احمقانه ها×××درباره من: جوانی ... سال و خورده ای (تا همين چند وقت پيش سنم هم همينجا بود، اما از وقتي شروع كردم به دخترها سنم را دروغ گفتن، ترجيح دادم اينجا هم پاكش كنم)، که تا چند سال پیش بیکار و بیعار و عاطل و باطل و دانشجو بودم.چند سالي است که درسم تمام شده و رفتم سر کار، دیگر بیکار و بیعار نیستم اما همچنان عاطل و باطل زندگی می کنم. همچنان هم عقده دارم که بگويم مهندسم. فوق لیسانس برق و به قول یکی از دوستان از ده درصد بالای جامعه، اما خب، در کوی نیکنامی ما را گذر ندادند ...
بايگانی وبلاگ
برچسب‌ها
- آغازانه (3)
- دوري و دوستي (1)
- شب نوشت (2)
- شخصي (4)
- عقايد يك دلقك (13)
- فلسفه (4)
- كامپلكس (4)
- لذت زندگي (6)
- ما را رها كنيد "از" اين رنج بي حساب (1)
سلام
پاسخحذفمبارک باشه
دلیل خاصی داشت این اومدنت به اینجا؟